دوچرخه آلبرت هافمن

بعد از ظهر 19 آوریل 1943 ، شیمیدان سوئیسی آلبرت هافمن اسید افت کرده و با دوچرخه به خانه اش رفت. هافمن ، که در بخش داروسازی آزمایشگاههای Sandoz در بازل کار می کرد ، ابتدا سنتز کرد LSD در سال 1938 هنگام تلاش برای ایجاد یک محرک برای درمان مشکلات تنفسی و گردش خون.

او نمی دانست که این ترکیب دارای اثرات روانگردان است و هنگام آزمایش روی حیوانات آرامبخش هیچ نتیجه قابل مشاهده ای نداشت ، بنابراین آن را کنار گذاشت.

پنج سال بعد ، هافمن تصمیم گرفت تا دوباره به خلقت خود مراجعه کند. در 16 آوریل 1943 ، او دسته دیگری از LSD را سنتز کرد. این بار ، او به طور تصادفی مقدار کمی را به پوست خود جذب کرد و فرو رفت "یک حالت مسموم کننده ناخوشایند ، که با تخیل بسیار تحریک شده مشخص می شود."

او تصمیم گرفت تا دوز عمدی خود را برای تأیید اثرات ترکیب آزمایش کند و در ساعت 4:20 بعد از ظهر 19 آوریل ، 250 میکروگرم از این ماده شیمیایی را بلعید.

او به زودی متوجه شد که این سفر شدید خواهد بود ، و از دستیار خود خواست به او کمک کند تا به خانه برسد. محدودیت های زمان جنگ خودروها را در خیابانهای بازل ممنوع کرد ، بنابراین آنها مجبور بودند دوچرخه سواری کنند - به همین دلیل است که 19 آوریل در سراسر جهان به عنوان روز دوچرخه.

با آن سواری بدنام سه نفره ، هافمن دانشمند-پدرخوانده شد روانپزشکی، اصطلاحی که توسط روانپزشک همفری اوزموند بر اساس کلمات یونانی "افشا کننده ذهن" ابداع شده است.

روزنامه نگار جان هورگان برای نوشت علمی آمریکا که هافمن معتقد بود در صورت استفاده صحیح ، روانگردان می تواند "استعداد ذاتی تجربه بینایی" را که همه ما در کودکی داریم ، تحریک کند و با بزرگ شدن از دست بدهیم.

هافمن رابطه پیچیده ای با زمینه ای داشت که به ایجاد آن کمک کرد و LSD را "فرزند مشکل" خود در این زمینه نامید کتابی که او نوشت در مورد سهم خود در شیمی روانگردان.

او همچنین قارچ های جادویی را مطالعه کرد و اولین فردی بود که ترکیبات روانگردان را psilocybin و psilocin جدا کرد ، سنتز کرد و نامگذاری کرد. او به هرگان گفت درباره سفری سایلوسیبین که طی آن به شهر ارواح در اعماق زمین رسیده بود.

هافمن گفت: "هیچ کس آنجا نبود." "من احساس تنهایی مطلق داشتم ، تنهایی مطلق. یک احساس وحشتناک! " هنگامی که او به این هواپیما بازگشت و دوباره خود را با دوستان خود دید ، هافمن احساس سرخوشی کرد. او با لهجه سنگین سوئیسی خود به هورگان گفت: "من احساس کردم که دوباره متولد شده ام! حالا دوباره ببینم! و ببینید ما چه زندگی فوق العاده ای در اینجا داریم! "

تلاش برای احساس تولد مجدد به ویژه در دوران COVID-19 و خود انزوا بسیار قانع کننده است. این روانپزشکی مجله DoubleBlind اخیراً مقاله ای در مورد آن منتشر کرده است استفاده از قرنطینه به عنوان زمان برای اکتشاف درونی و تجدید خود.

مدیسون مارگولین ، یکی از بنیانگذاران DoubleBlind می گوید که در یک جهان متناوب بدون COVID ، او روز دوچرخه را در یک صندلی روانگردان مشاهده می کرد. "ما قصد داشتیم با آن همکاری کنیم باشگاه غذاخوری دیسکو برای جشن گرفتن روز دوچرخه و عید فصح. "

مارگولین می گوید ، در عوض ، DoubleBlind یک جشنواره آنلاین رایگان را با SPORE (انجمن حمایت از روانگردان ، اصلاحات و آموزش) در 19 آوریل برای حمایت از تلاش های کمک کروناویروس ، "تجلیل از روابط متقابل و ارتباط ما با زمین و یکدیگر" برگزار می کند. شروع در 8:45 صبح PST.

او می گوید که مارگولین در مورد ورود مشاغل تجاری جدید به فضای روانگردان نگرانی هایی دارد.رنسانس روانگردان. " سالهاست که سازمانهای غیر انتفاعی مانند انجمن چندرشته ای برای مطالعات روانگردان (MAPS) و موسسه پزشکی گیاهی Chacruna بر تحقیقات و آموزش افراد برای استفاده از داروهای روانگردان تاکید کرده اند.

اما اخیراً ، میلیاردرهای سیلیکون ولی در حال بررسی این موضوع هستند سودبخشی در صنعت ، شرکتهای دارویی عصبی هستند در حال توسعه ترکیبات روانگردان تجاری و وال استریت ژورنال در حال پوشاندن است استارتاپ های روانگردان.

مارگولین می گوید: "این طبیعی است که در هر صنعت جدید و داغ اتفاق بیفتد." با این حال ، او امیدوار است که مانند روانگردان ها باشد جرم زدایی شده در سطح محلی ، و تحقیقات بالینی و توسعه پزشکی همچنان در حال پیشرفت است ، که تازه واردان به فضا جنبه های معنوی جنبش را ارج می نهند.

مارگولین می گوید: "تعداد انگشت شماری از شرکت ها به دنبال ایجاد داروهای مصنوعی از داروهای روانگردان هستند ، در حالی که جنبه" سفر "را از تجربه حذف می کنند." "با این حال ، بسیاری از روانگردانان معتقدند که سفر یک دارو است."

این تجربه آلبرت هافمن از LSD بود. در صدمین سالگرد تولدش در سال 100 ، در یک سمپوزیوم بین المللی در بازل ، او یک سخنرانی - گفتار او در آن اظهار داشت: "این به من شادی درونی ، ذهن باز ، سپاسگزار ، چشم باز و حساسیت درونی برای معجزات خلقت به من داد ... من فکر می کنم که در تکامل انسان هرگز وجود این ماده ، LSD ، آنقدر ضروری نبوده است. این فقط ابزاری است که ما را به چیزی که قرار است باشیم تبدیل کنیم. "