WAT IS LSD

WAT IS LSD?

Lyserginezuur-di-ethylamide, gewoonlijk LSD of "acid" genoemd, wordt beschouwd als de bekendste en meest onderzochte psychedelische drug. LSD is actief bij uitzonderlijk kleine doses (ongeveer 20 microgram) en wordt oraal ingenomen, soms als druppeltjes of vaker op vloeipapier en geabsorbeerd op de tong en vervolgens doorgeslikt.

De ontdekking van LSD

LSD werd in 1938 ontdekt door Albert Hofmann, een Zwitserse chemicus die bij Sandoz Laboratories werkte. Later werd hij de eerste persoon die de psychoactieve effecten van het medicijn ervoer nadat hij in 1943 per ongeluk een kleine hoeveelheid had ingenomen. De effecten die Hofmann rapporteerde, waren onder meer "rusteloosheid, duizeligheid, een droomachtige toestand en een extreem gestimuleerde verbeelding."

Sandoz stuurde monsters van LSD naar psychiaters, wetenschappers en professionals in de geestelijke gezondheidszorg over de hele wereld voor meer onderzoek. Voor de komende twee decennia, duizenden experimenten met LSD leidde tot een beter begrip van hoe LSD het bewustzijn beïnvloedde door interactie met het serotonine-neurotransmittersysteem van de hersenen.

Gebruik voor LSD

Wetenschappers beschouwden psychedelica als veelbelovende behandelingen als hulpmiddel bij therapie voor een breed scala aan psychiatrische diagnoses, waaronder alcoholisme, schizofrenie, autismespectrumstoornissen en depressie. Recente resultaten van epidemiologische studies hebben lagere percentages psychische stoornissen en zelfmoord aangetoond onder mensen die psychedelica zoals LSD hebben gebruikt.

LSD zit momenteel in Schedule I van de Controlled Stoffen Act, de zwaarst gecriminaliseerde categorie voor drugs. Van Schedule I-medicijnen wordt aangenomen dat ze een "hoog potentieel voor misbruik" hebben en momenteel geen geaccepteerd medisch gebruik zijn - hoewel er voor beide punten significant bewijs is van het tegendeel als het om LSD gaat.